ارتباط ناهنجاریهای پایین تنه با توان عضلانی در دانش آموزان دختر10 و11 ساله شهرستان اردبیل

هر گونه ضعف و نقص در پایین­تنه حرکت­، جابه­جایی و فعالیت­های طبیعی روزانه را با مشکل مواجه می سازد و عدم پیش­گیری و اصلاح ناهنجاری های مربوط به پایین­تنه می تواند موجب اختلالات ثانویه، در سایر قسمت های بدن شود و علاوه بر سلب سلامت جسمی و بهداشت روحی و روانی در آمادگی جسمانی افراد نیز تأثیر منفی بگذارد. باتوجه به اینکه سنین10و11سال تقریبا سن آغاز دوران بلوغ دختران است، بررسی ناهنجاری­ها در این دوره از اهمیت خاصی برخورداراست. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی ناهنجاری­های پایین­تنه به­عنوان یک عامل مهم در پیش­بینی توان عضلانی دانش­آموزان دختر10 و11ساله شهرستان اردبیل است. در این مطالعه تعداد320 دانش­آموز دختر10 و11ساله شهر اردبیل به عنوان آزمودنی (با میانگین و انحراف معیار قد 67/6 ± 25/137 سانتی متر و وزن 74/8 ± 48/34 کیلوگرم) انتخاب و ناهنجاری های پایین­تنه آنان با استفاده از صفحه شطرنجی، پدوسکوب، خط­شاقولی و کولیس مورد ارزیابی قرار گرفت. توان عضلانی با استفاده از آزمون پرش سارجنت مورد سنجش قرار گرفت. برای برآورد قدرت پیش­بینی از رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. یافته- ها نشان داد با استفاده از رگرسیون چند متغییری می توان گفت حداقل یکی از ناهنجاری های پایین­تنه (زانوی ضربدری) می تواند عامل مهمی در برآورد توان عضلانی پایین­تنه باشد. بین زانوی ضربدری و میزان پرش سارجنت رابطه منفی و معناداری مشاهده شد. با توجه بهنتایج این مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که توان عضلات پایین­تنه تا حدود زیادی می تواند در همه دانش آموزان دختر10و11ساله از روی ناهنجاری های پایین­تنه پیش بینی شود، ناهنجاری زانوی ضربدری رابطه معکوسی با پرش سارجنت دارد.